De uitvaartleider begon zijn toespraak te houden:
Lieve familie , vrienden en kennissen , vandaag zijn we bij een gekomen om met ze alle verdriet te kunnen verwerken van het plotseling overlijden van Danny van Dijk. Danny was niet zomaar een jonge man , het was een jongen die altijd en voor iedereen klaar stond met een glimlach op zijn gezicht. Je hoefde Danny maar wat te vragen en hoppa.. hij ging al gelijk voor je rennen. Het zijn vaak de kleine dingen die in je herinnering blijven:
de vredige momenten samen, een glimlach, een bepaald gebaar.
Hoe zwaar het nu ook is, op den duur zullen deze kleine dingen het verdriet verzachten. Ik wens u veel sterkte toe. Danny , rust in vrede.
En de uitvaartleider liep weg.
Lieve familie , vrienden en kennissen , vandaag zijn we bij een gekomen om met ze alle verdriet te kunnen verwerken van het plotseling overlijden van Danny van Dijk. Danny was niet zomaar een jonge man , het was een jongen die altijd en voor iedereen klaar stond met een glimlach op zijn gezicht. Je hoefde Danny maar wat te vragen en hoppa.. hij ging al gelijk voor je rennen. Het zijn vaak de kleine dingen die in je herinnering blijven:
de vredige momenten samen, een glimlach, een bepaald gebaar.
Hoe zwaar het nu ook is, op den duur zullen deze kleine dingen het verdriet verzachten. Ik wens u veel sterkte toe. Danny , rust in vrede.
En de uitvaartleider liep weg.
Danny werd in zijn graf gelegd en ik blies hem een kus na. Ik voelde me zwak , misselijk en erg verdrietig. Ik liep samen met iedereen naar een ruimte toe om iedereen te condoleren met het verlies. Jane liep naar me toe. Gaat het een beetje Stees vroeg Jane. Ik knikte , leuk je haar zo jo probeerde ik om heen te praten. Jane keek me raar aan , kom eens hier gekkie en ze pakte me vast. Ik begon kei hard te huilen op Jane’s schouder. Je moet zulke dingen niet vast houden Stees maar uiten en dat kan je altijd bij mij begrepen? zei Jane.
Jane gaf me een aai over het hoofd en liep naar de schoonouders toe. Skyler liep naar me toe en pakte me vast. Ook bij haar kon ik het niet droog houden en ik huilde. Het is niet jou schuld lieve stees echt niet zei ze lief. Ja maar mijn moeder heeft het gedaan , ik word helemaal gek Skyler echt zei ik. Je hebt ons stees , het komt goed zei Skyler. Mark aarzelde of hij moest komen. Hij wist niet hoe hij moest reageren. Ik keek Mark aan met tranen in me ogen. Het enige wat hij deed terug knikken en naar zijn voeten staren met traanachtige ogen.
Ik liep naar hem toe voorzichtig. Mark keek omhoog , sorry ik weet even niet wat ik moet zeggen. Ik zie dat je veel pijn en verdriet heb zei Mark. Het maakt niet uit Mark , ik ben blij dat je gekomen bent zei ik.
De begrafenis was afgelopen en om even bij te komen gingen Jonas en ik naar huis. We liepen samen naar de auto en het waaide heel hard. Jonas pakte de sleutels maar ik zag iets heel vaags in de verte staan.
De begrafenis was afgelopen en om even bij te komen gingen Jonas en ik naar huis. We liepen samen naar de auto en het waaide heel hard. Jonas pakte de sleutels maar ik zag iets heel vaags in de verte staan.
Ik tikte Jonas aan , wie is dat daar vroeg ik aan hem. Waar zei Jonas. Achter je staat iets zei ik met grote ogen. Jonas keek om maar hij zag niks. Jonas echt daar staat iemand te kijken zei ik tegen hem . Verrek ja inderdaad zal vast wel iemand zijn die hier werkt ofzo zei Jonas. Maar ik vertrouwde de boel niet en ging hoogte nemen.
Stacey waar ga je naar toe kom eens terug zei Jonas. Ik luisterde niet en kwam voorzichtig bij de persoon. Jonas was achter me gegaan en liep met me mee. Kom laten we naar huis gaan lieve Stacey zei hij en hij pakte me hand. Maar ik rukte me los en liep nog steeds verder naar de gene toe. He hallo ken ik u misschien vroeg ik aan die gene. De gene begon te lachen. Eindelijk heb ik wraak op je genomen Stacey.
Ik heb je eindelijk aan het huilen gemaakt jij misbaksel. Jonas riep me na dat ik moest komen maar het was me aardig duidelijk wie daar stond. De gene draaide zich om en mijn gedachte werden waar gemaakt. Ik stond in oog met de moordenaar van Danny of ook wel me moeder. Dag lief meisje van me , lekker gehuild vroeg ze. Waarom moeders.. Waarom heb jij mij Danny van me afgepakt zei ik met een boos gezicht.
Ze gaf geen antwoord en rende snel weg. Snel deed ik me hakken uit en nam een spurt om haar in te halen. Ik rende achter haar aan maar ik was haar al aardig kwijt geraakt. We rende door het bos heen wat achter de begraafplaats lag. Het was een afgelegen plek. Ik stond stil en keek rond. Mam kom dan als je durf , ik ben je spuugzat aan het worden. Laat mij met rust heb je dat begrepen gestoord mens schreeuwde ik. Ik hoorde iemand lachen
Weet je Staceyje van me , het is je verdiende loon. Je moeder zielloos achter laten met je broertje en mij maar problemen veroorzaken met jeugdzorg en dat soort dingen zei moeder. Kom tevoorschijn riep ik kei hard. Niks van je laten horen , niet eens een kerstkaart of een verjaardagstaartje. Ik moest alles in me uppie gaan doen en jij deed niks schreeuwde me moeder. Maar wel lekker verder leven met jou perfecte model leven zei ze. Ik ben bij je weg gehaald omdat jij niet van de alcohol kon afblijven riep ik schreeuwend. Jij weet helemaal niks van me af jonge dame helemaal niks zei moeder. Ik heb geen geld door jou , ik heb in plaats van dat heel wat politici achter me aan dankzij jou zei moeder. Ik wou je betaald zetten en dat heb ik ook gedaan door je lieverd te vermoorden zei moeder.
Moeder kwam heel voorzichtig tevoorschijn en glimlachte. Haal die lach van je gezicht af en schaam je zelf. Me moeder kwam steeds dichterbij en ik deed een stap achter uit. Danny wel veel aandacht geven he maar je moeder niet zei ze. Danny verdiende aandacht en jij verdient helemaal niets dan behalve een koud plekje achter de tralies zei ik in woede. Denk je dat ik nog steeds grapjes maak stees. Denk je dat ik nog steeds niks durf zei ze met open armen. Ik begon bang te raken.
Ik heb je eigenlijk precies waar ik je wil stacey. Op een afgelegen plek niemand die weet waar je ben zei moeder. Zonder jou in me leven ziet mijn leven er wat rooskleuriger uit zei ze. Je bent ziek en gestoord zei ik schreeuwend tegen haar. Waarop ze me opeens begon te duwen. Opeens kreeg ik veel flashbacks van vroeger hoe ik als klein meisje al werd mishandelt door haar. Maar ook Danny dwaalde door me kop heen. Ik keek in haar ogen en duwde haar terug. We begonnen te vechten en we rolde door het hele bos heen.
Ze sloeg me met een platte hand in het gezicht en viel op de grond. Ze kwam boven op me zitten en fluisterde wat in me oor. Ik haat kinderen die geen respect hebben voor hun moeder weet je dat Stacey zei moeder. Ik begon te huilen en wou me eigen los krijgen maar dit lukte niet. Ik heb alles geprobeerd om van jou wat liefde te kunnen krijgen maar het was nooit genoeg zei ze. Ik begon te huilen ga van me af riep ik tegen haar. Ze keek naar me en haar arm ging naar achter om me nog een
klap te verkopen maar op dat moment werd moeder van me af gehaald. Ik lag op de
grond bij te komen van de schrik en toen ik wou kijken wie het was werd het
vaag voor me ogen en ik viel flauw.
Word vervolgd